1955 r. - 1975 r.

W roku 1957 miasto liczyło około 19 tysięcy mieszkańców. Główne zaopatrzenie miasta w wo­dę obywało się ze Stacji Wodociągowej "Zaborze", którą Miasto w 1945 r. przekazało Zakładom Chemicznym, bo nie było w stanie jej uruchomić i eksploatować z powodu braku fachowców i środków. Zakład Wodociągów i Kanalizacji zakupywał hurtowo wodę od ZChO w ilości około 2000 m³ na dobę. Sieć wodociągowa i kanalizacyjna na osiedlu Chemików do roku 1962 była na majątku i w eksploatacji ZChO. Do roku 1961 na terenie gminy nie było sieci wodociągowej za wyjątkiem rurociągu ? 200 mm do Fabryki Maszyn Górniczych w Brzezince.

W roku 1965 zakończono budowę magistrali wodociągowej ? 400-350 mm z dzielnicy Zasole do zbiorników wyrównawczych o pojemności V=3200 m³ i centralnej hydrofornii przy ul. Żeromskiego, które włączono do eksploatacji w kwietniu 1966 r. W 1965 r. przekazano do eksploatacji tymczasową przepompownię ścieków na os. Błonie wraz z kolektorem sa­ni­tar­nym ? 400-250 mm. Inwestycja umożliwiła budowę osiedla Błonie oraz uporządko­wanie gos­po­darki ściekowej w rejonie ul. Powstańców Śląskich i Wyzwolenia. Na przełomie lat 60-tych i 70-tych deficyt wody stał się ponownym problemem dla miasta, które liczyło już 38 ty­się­cy mieszkańców.

Rok 1975 kończył I etap rozwoju i rozbudowy wodociągów i kanalizacji w Oświęcimiu przy zachowaniu formy organizacyjnej Zakładu Wodociągów i Kanalizacji, w przedsiębiorstwie wie­lo­bran­żowym gospodarki komunalnej. Z perspektywy minionego czasu można stwierdzić, że lata 1955-1975 to okres najtrudniejszy w rozwoju organizacyjno-technicznym wodo­ciągów i kanalizacji w Oświęcimiu - głównie z powodu opóźnień realizacji inwestycji roz­budowy wodociągów i kanalizacji w stosunku do potrzeb rozbudowującego się miasta, przemysłu i usług.